لزوم آمادگى و زمینه سازى براى ظهور قائم (عج) (2)

ابو بصیر به امام صادق (ع) عرض کرد:آیا به عقیده شما من حضرت قائم (عج)را درک مى کنم ؟
امام صادق (ع) در پاسخ فرمود: ابو بصیر! مگر تو امامت را نمى شناسى ؟
ابو بصیر: چرا، سوگند به خدا، امام من شما هستید، و در این هنگام دست حضرت را گرفت .
امام صادق: اى ابو بصیر! به خدا از اینکه در خیمه حضرت قائم (عج) بر شمشیرت تکیه نکرده اى ، باکى نداشته باشد، زیرا تو که امام خود را شناختهاى و در خط او حرکت مى کنى و همواره در انتظار فرمان او بسر مى برى ، ثواب آن مانند آن است که امامت ظهور کرده ، و تو پا در رکاب ، آماده یارى به او هستى .الکافی ، باب انه من عرف امامه ، لم یضره تقدم هذا الامر او تاخر، حدیث 4، ج 1،ص 371 . 

لزوم آمادگى و زمینه سازى براى ظهور قائم (عج) (1)

جمعى از شاگردان و اصحاب امام صادق (ع) در محضرش به گرد هم آمده بودند، و سخن از ظهور و خروج امام قائم (عج) مى گفتند، امام صادق (ع) سخن آنها را مى شنید، تا اینکه آن حضرت به آنها رو کرد و فرمود:

کجائید شما؟ هیهات ، هیهات ، سوگند به خدا آنچه که شما به سوى او چشم مى کشید و در انتظارش هستید نمى آید مگر اینکه غربال شوید، نه به خدا آنچه به سویش ‍ چشم دوخته اید، واقع نمى شود مگر اینکه زیر و رو و برسى شوید، نه به خدا، آنچه چشم به سویش افکنده اید، پدیدار نمى شود مگر اینکه ، جدا شوید، نه به خدا آنچه به سویش ‍ چشم کشیده اید، نمى آید مگر بعد از نومیدى ، نه به خدا آنچه به جانبش چشم گشوده اید نمى آید مگر وقتى که شقاوت به شقاوتمند، و سعادت به سعادتمند برسد. 

ادامه دارد ...

گریه امام صادق بر غیبت امام زمان (عجل الله فرجه)

سدیر صیرفى مى گوید: من با سه نفر از صحابه محضر امام صادق رسیدیم، دیدیم آن بزرگوار بر روى خاک نشسته و مانند فرزند مرده جگر سوخته گریه مى کرد. آثار حزن و اندوه از چهره اش نمایان است، اشک می ریزد، و چنین مى فرمود: سرور من غیبت (دورى ) تو خوابم را گرفته و خوابگاهم را بر من تنگ کرده و آرامشم را از دلم ربوده .
آقاى من غیبت تو مصیبتم را به مصیبتهاى دردناک ابدى پیوسته است. گفتم :خدا دیدگانت را نگریاند اى فرزند بهترین مخلوق ! براى چه این چنین گریانى و از دیده اشک مى بارى؟
حضرت آه دردناکى کشید و با تعجب فرمود: واى بر شما، سحرگاه امروز به کتاب جفر نگاه مى کردم و آن کتابى است که علم منایا و بلایا و آنچه تا روز قیامت واقع شده و مى شود در آن نوشته شده، درباره تولد غائب ما و غیبت و طول عمر او دقت کردم و همچنین دقت کردم در گرفتارى مؤ منان آن زمان و شک و تردیدها که به خاطر طول غیبت او که در دلهایشان پیدا مى شود و در نتیجه بیشتر آن ها از دین خارج مى شوند و ریسمان اسلام را از گردن برمى دارند.... اینها باعث گریه من شده است .
بحار: ج 51، ص 219؛ روایت تلخیص شده است .